- powściągnąć się
- сов.сдержа́ться, сдержа́ть себя́, удержа́тьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
powściągnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. powściągać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągać się – powściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powstrzymywać się przed czymś, narzucać sobie jakieś ograniczenia; też: hamować się, opanowywać swoje reakcje; mitygować się, brać się w ryzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powściągać się w towarzystwie. Ledwie się powściągnął, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągnąć — dk Va, powściągnąćnę, powściągnąćniesz, powściągnąćnij, powściągnąćnął, powściągnąćnęła, powściągnąćnęli, powściągnąćnięty, powściągnąćnąwszy rzad. powściągać ndk I, powściągnąćam, powściągnąćasz, powściągnąćają, powściągnąćaj, powściągnąćał,… … Słownik języka polskiego
otamować — dk IV, otamowaćmuję, otamowaćmujesz, otamowaćmuj, otamowaćował, otamowaćowany otamowywać ndk VIIIa, otamowaćowuję, otamowaćowujesz, otamowaćowuj, otamowaćywał, otamowaćywany «odgrodzić coś przez postawienie tamy, postawić tamę przy czymś»… … Słownik języka polskiego
powściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powściągaćam, powściągaća, powściągaćają, powściągaćany {{/stl 8}}– powściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, powściągaćnę, powściągaćnie, powściągaćnij, powściągaćnął, powściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatrzymać — dk I, zatrzymaćam, zatrzymaćasz, zatrzymaćają, zatrzymaćaj, zatrzymaćał, zatrzymaćany zatrzymywać ndk VIIIa, zatrzymaćmuję, zatrzymaćmujesz, zatrzymaćmuj, zatrzymaćywał, zatrzymaćywany 1. «powściągnąć kogoś, coś w biegu, w ruchu, uniemożliwić… … Słownik języka polskiego
kipieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIb, kipiećpi, kipiećpiał {{/stl 8}}– wykipieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o płynach: wrząc, bulgotać, burzyć się, rozpryskiwać się, powiększać swoją objętość, podnosić swój poziom w naczyniu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
udobruchać — dk I, udobruchaćam, udobruchaćasz, udobruchaćają, udobruchaćaj, udobruchaćał, udobruchaćany «powściągnąć czyjś gniew, urazę, sprawić, że ktoś przestaje się gniewać; ułagodzić, uspokoić, przebłagać» Udobruchać rozgniewanego kolegę. Udobruchać… … Słownik języka polskiego
pohamować — dk IV, pohamowaćmuję, pohamowaćmujesz, pohamowaćmuj, pohamowaćował, pohamowaćowany 1. «powściągnąć, powstrzymać, ukrócić, opanować» Pohamować namiętność, radość, wesołość, wściekłość, zdumienie. Pohamować czyjś zapał. 2. «zmniejszyć prędkość;… … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego